طراحی سایت

گرافیک چیست؟

اگر بخواهیم خیلی ساده به گرافیک نگاه کنیم باید بگوییم که در واقع؛ گرافیک اصطلاحی است عام برای حرف‌های متشکل از طراحی حروف، تصویرسازی، عکاسی و چاپ به منظور ارائه اطلاعات یا آموزش که برای اولین بار توسط ویلیام ادیسون دیگینز در سال ۱۹۲۲ بکار برده شد و با این همه تنها، پس از جنگ جهانی دوم بود که کاربرد آن رایج شد.

ارتباط بصری در مفهوم وسیع آن تاریخی کهن دارد. زمانی که انسان اولیه برای یافتن غذا به شکار میرفت و جای پای حیوانی را بر روی گِل میدید، در واقع نوعی نشانهء بصری را مشاهده می‌کرد. اثر گرافیکی می‌تواند نشانه باشد، مانند حروف الفبا؛ یا یک نظام نشان‌های دیگر را شکل دهد؛ مانند علائم جادهای. علائم گرافیکی در کنار هم تشکیل تصویر میدهد.

طراحی گرافیک در یک معنا حرفهء انتخاب یا ساخت علائم و آرایش آن‌ها بر یک سطح برای انتقال یک ایده است. گرافیک هنری است که ترسیم کردن و نگاشتن عناصر اصلی آنرا تشکیل می‌دهند. طراحی گرافیک به مثابهء یک تخصص از واسط سدهء بیستم مطرح شد. تا آن هنگام شرکت‌ها و مؤسسات تبلیغاتی توسط هنرمندان تجاری اداره میشد. این متخصصین عبارت بودند از: صفحه بند؛ حروفچین که عنوان و متن را با تمام جزئیات طرحریزی می‌کرد؛ تصویرگران که هر نوع آثار ترسیمی از نمودار‌های فنی تا اسکیس‌های مُد را تهیه می‌کردند؛ هنرمندانِ طراح حروف، روتوشکاران و دیگرانی که طرح‌های نهایی را برای تکثیر آماده می‌کردند.

اما جالب است بدانید که؛ امروزه طراح گرافیک با مؤسسات و آتلیه‌ها همکاری دارند. آن‌ها نه تنها تبلیغات و آگهی ها، بلکه مجلات و روزنامه‌هایی را که این آگهی‌ها در آن چاپ می‌شوند، طراحی می‌کنند تا اواخر سدهء نوزدهم آثار گرافیکی به صورت سیاه و سفید بر کاغذ چاپ میشد.

طی چندصد سال، کارکرد‌های اصلی گرافیک اندک تغییری یافته است و هر طرح ممکن است به چند روش مورد استفاده قرار گیرد. نخستین کارکرد طراحی گرافیک معرفی یا شناسائی است گفتن اینکه یک چیز چیست؟ یا متعلق به کجاست؟ مانند علائم ساختمانی، تابلو، برچسب روی بسته بندی‌ها و ... کارکرد دوم که در اصطلاح حرف‌های ”‌طراحی اطلاعات“ شناخته میشود، در زمینهء اطلاع رسانی و آموزش است و رابطهء یک چیز را با یک چیز دیگر از نظر جهت، موقعیت و مقیاس مشخص می‌سازد؛ مانند نقشه، نمودار.

کارکرد سوم که متمایزتر از این دو کارکرد است یعنی نمایش و تبلیغ (پوستر و آگهی) که به قصد جلب توجه مخاطب و ماندگار کردن پیام است.

در قرن بیستم تبلیغات و چاپ تجاری به هنر گرافیک یورش می‌برد، اما آثار چاپی هنری که به وسیلهء ماشین‌های دستی و به روش‌های کمابیش سنتی انجام میگیرد، به زندگی خود ادامه می‌دهد. هنرمندان تجسمی به ابداعات طرح و حروف میپردازند. لیتوگرافی، حکاکی روی چوب و لینولئوم، تیزابکاری، سیلک اسکرین و سریگرافی و چاپ‌های مخلوط همه امکاناتی هستند که نقاشان بکار میبرند.

طراحی گرافیک طی دههء ۱۹۶۰ علاوه بر حوزه‌هایی که پیش از آن در اختیار سنت‌های صنعتگری بود، مانند طراحی روزنامه، به رسانهء جدید تلویزیون و ویدئو هم گسترش یافت. نقش طراحی گرافیک در خدمات عمومی و تبلیغات فرهنگی نیز افزایش پیدا کرد.

در دههء ۱۹۷۰، طراحی گرافیک به بخشی از تجارت پول بدل شد و عمدتاً از آن برای ارائه نوعی هویت بصری قابل تشخیص برای شرکت‌ها بهره برداری شد. تمام سازمان‌ها و مؤسسات، هرچند کوچک، ضرورت استفاده از یک نوع نماد یا نشانه را حس کردند. به تدریج طراحان جهت بازاریابی محصولات و خدمات و خلق تصاویر که بتواند یک محصول یا شرکت را مشخص سازد، به کار فرا خوانده شدند. با ظهور رایانه‌های شخصی، طراح تقریباً کنترل کاملی بر تمامی مراحل پیش از چاپ پیدا کرد.

رنگ
از علائم جاده‌ای تا نقشه‌های فنی، از یادداشت درون اداری تا مرجع راهنما، طراحی گرافیک انتقال دانش و پیام‌های بصری را افزایش داده‌است. خوانایی و خوانا بودن با بهبود ارائه بصری و چیدمان متن افزایش یافته‌است. طراحی هم‌چنین می‌تواند در فروش یک محصول یا ایده از طریق ارتباط بصری مؤثر کمک کند و برای محصولات و عناصر هویت سازمانی مانند آرم، رنگ، بسته‌بندی، و متن استفاده شود. نام تجاری در کنار هویت سازمانی به‌طور فزاینده در طیف وسیعی از خدمات ارائه شده توسط بسیاری از طراحان گرافیک، به موضوعی مهم تبدیل شده‌است. در حالی که این اصطلاحات اغلب به جای یکدیگر استفاده می‌شود، نام تجاری با تأکید بیشتر مربوط به علامت شناسایی یا نام تجاری برای یک محصول یا خدمات است، در حالی که هویت سازمانی می‌تواند دارای معنایی گسترده‌تر مربوط به ساختار و اخلاق یک شرکت باشد، و هم‌چنین به این شرکت تصویر خارجی.

طراحان گرافیک اغلب به صورت بخشی از یک تیم کار بر روی پروژه هویت سازمانی و پروژه‌های نام تجاری شرکت‌های بزرگ هستند. سایر اعضای تیم را می‌تواند بازاریابان حرفه‌ای، مشاوران ارتباطات و نویسندگان تجاری تشکیل دهند. کتاب‌های درسی برای ارائه موضوعاتی مانند جغرافیا، علوم، و ریاضی طراحی شده‌اند. این نشریات، با مطالب تئوری تصویری و نمودار صفحه‌آرایی می‌شوند. یک مثال معمول از گرافیک استفاده از آن به منظور آموزش نمودار آناتومی بدن انسان است.

سیستم علائم مسیریابی در گرافیک برای فضا‌های بزرگ عمومی مانند فرودگاه‌ها و مراکز کنوانسیون به موضوعی مهم تبدیل شده‌اند.اغلب این سیستم‌ها به طراحی گرافیک وابستگی دارد تا برقراری ارتباط اطلاعات به سرعت انجام شود و از نظر اقتصادی از طریق یک رنگ یا نماد انجام می‌شود که می‌تواند از راه دور خوانده شده و دنبال شود (به جای مقادیر زیادی متن).

چنین سیستم طراحی گرافیک محیطی، به مردم اجازه می‌دهد به سمت فضا‌های ناآشنا حرکت کنند. اصطلاح «گرافیک معماری» توسط جین دیویس داگت، طراح پیشگام سیستم مسیریابی در فرودگاه ابداع شد، اما در سال ۲۰۱۴ معمولاً این اصطلاح در مورد گرافیک محیطی استفاده می‌شود.

طراحی گرافیک در صنعت سرگرمی در دکوراسیون، مناظر، و گفتن داستان‌های بصری نیز کاربرد دارد. نمونه کاربرد‌های دیگر طراحی برای مقاصد تفریحی شامل رمان، کتاب‌های کمیک، پوشش دی‌وی‌دی، باز و بسته شدن اعتبارات در فیلم‌سازی و برنامه‌ها و غرفه‌های روی صحنه است.همچنین می‌تواند شامل آثار هنری مورد استفاده برای تی‌شرت و موارد دیگر صفحات نمایش چاپ برای فروش باشد.

از مجلات علمی تا گزارش خبری، ارائه نظر و حقایق اغلب با گرافیک و ترکیب متفکر از اطلاعات بصری بهبود یافته‌است که به عنوان طراحی اطلاعات شناخته شده‌است. روزنامه‌ها، مجلات، وبلاگ‌ها، تلویزیون و فیلم‌های مستند ممکن است از طراحی گرافیک برای اطلاع‌رسانی و سرگرمی استفاده کنند. با ظهور وب، طراحان اطلاعات با تجربه از ابزار‌های تعاملی مانند ادوبی فلش به‌طور فزاینده‌ای برای تصویرسازی پس زمینه اخبار استفاده کردند.

منبع : باشگاه خبرنگاران جوان